-
1 przywodzić
impf ⇒ przywieść* * *książk to bring* * *ipf.- ódź1. (= przyprowadzić dokądś) bring; przywiedli go na policję he was brought to the police station; przywodzić (coś) na myśl bring l. call (sth) to mind; przywodzić (komuś) na myśl wspomnienia (czegoś) bring back (in sb) memories (of sth); (np. o otoczeniu, okolicznościach) be suggestive of sth, suggest.2. (= doprowadzić do czegoś) drive, bring about; przywieść kogoś do szaleństwa l. szału drive sb mad; przywieść kogoś do rozpaczy drive sb to despair; przywodzić kogoś do zguby bring about sb's ruin l. downfall; przywieść coś do ruiny bring about the ruin of sth; przywieść kogoś do ruiny bring sb to ruin.3. anat. adduct.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przywodzić
-
2 przyw|ieść
pf — przyw|odzić impf (przywiodę, przywiedziesz, przywiódł, przywiodła, przywiedli — przywodzę) vt książk. 1. (przyprowadzić) [osoba, ścieżka, strumień] to bring; [pragnienie, chęć] to drive- przywiedli go przed oblicze króla he was brought before the king- droga, która przywiodła ich do miasteczka the road that brought them to the town- przywiódł ich tutaj głód they were driven here by hunger- co cię tu przywiodło? what brought you here?2. (doprowadzić) to drive- przywieść kogoś do szaleństwa to drive sb mad- przywieść kogoś do rozpaczy to drive sb to despair- przywieść kogoś do upadku to be sb’s downfall■ przywodzić komuś na myśl kogoś/coś to make sb think of sb/sth- to mi przywodzi na myśl moje dzieciństwo it makes me think of my childhoodThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przyw|ieść
-
3 przywodzić
przywodzić [pʃɨvɔʥ̑iʨ̑] < perf przywieść>vt ( książk)1) ( przyprowadzać)\przywodzić kogoś dokądś jdn irgendwohin bringen2) ( doprowadzać)\przywodzić kogoś do rozpaczy jdn zur Verzweiflung bringen3) \przywodzić [komuś coś] na myśl [jdm etw] in Erinnerung bringen, [jdn an etw +akk ] erinnern
См. также в других словарях:
przywieść — dk XI, przywieśćwiodę, przywieśćwiedziesz, przywieśćwiedź, przywieśćwiódł, przywieśćwiodła, przywieśćwiedli, przywieśćwiedziony, przywieśćwiedzeni, przywieśćwiódłszy przywodzić ndk VIa, przywieśćdzę, przywieśćdzisz, przywieśćwódź, przywieśćdził,… … Słownik języka polskiego
doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… … Słownik języka polskiego
nędza — ż II, DCMs. nędzadzy; lm D. nędz «brak podstawowych środków do życia; wielkie ubóstwo, bieda, niedostatek» Wyjątkowa, ostatnia, skrajna nędza. Dno nędzy. Cierpieć nędzę. Doprowadzić, przywieść kogoś do nędzy. Być, zostać, żyć w (skrajnej) nędzy.… … Słownik języka polskiego
przywodzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, przywodzićdzę, przywodzićdzi, przywodzićwódź, przywodzićwiedziony {{/stl 8}}– przywieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, przywodzićwiodę, przywodzićwiedzie, przywodzićwiedź, przywodzićwiódł, przywodzićwiodła,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nędza — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skrajne ubóstwo, wielka bieda, niedostatek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popaść w nędzę. Mieszkać, żyć w nędzy. Przywieść, doprowadzić kogoś do nędzy. Walczyć … Langenscheidt Polski wyjaśnień
